Een uithuisplaatsing is een uiterste maatregel. Voordat het kind uit huis geplaatst wordt, is er alles aan gedaan de uithuisplaatsing te voorkomen. Wanneer, ondanks de geboden ondersteuning aan de ouders en het kind, een uithuisplaatsing noodzakelijk is, dan geldt dat de uithuisplaatsing tijdelijk is. Dit betekent dat, op het moment dat een kind uit huis is geplaatst, alles in het werk moet worden gesteld een snelle terugplaatsing naar huis te realiseren. De uithuisplaatsing moet ook worden geëvalueerd om te zien of en zo ja wanneer het kind terug naar huis kan en wat nodig is de ouders en het kind te ondersteunen.

Na een uithuisplaatsing is het belangrijk dat er een concreet plan komt waarmee wij samen met ouders en belangrijke personen uit het netwerk, werken om de thuissituatie te verbeteren zodat het kind weer thuis kan wonen.

Om het besluit te kunnen nemen over de terugkeer naar huis van een kind, is een perspectief onderzoek ondersteunend. Hierin wordt onderzocht:

Het functioneren en de mogelijkheden van ouders
Het accepteren van hulp door ouders
Het functioneren, de ontwikkelingsbehoefte en de wensen van het kind.
In het perspectief onderzoek moeten duidelijk de criteria vastgesteld worden. Op deze manier kan de jeugdbescherming op basis van een duidelijk rapport een beslissing kan nemen. Wanneer het noodzakelijk is voor de jeugdbescherming om de beslissing aan de Rechtbank of de raad van de Kinderbescherming voor te leggen, biedt het perspectiefonderzoek een helder en duidelijke onderbouwing, waarom het kind terug kan naar huis of waarom niet. Door het uitvoeren van een goed onderzoek en intensieve begeleiding neemt het risico op herhaling van een uithuisplaatsing af.

De jeugdbeschermer heeft binnen de MUHP als taak de gezinsband te bevorderen, zodat de UHP niet langer duurt dan noodzakelijk. Het bevorderen van de gezinsband is een belangrijk onderdeel van de uitvoering van de OTS.

Supervisie tijdens het onderzoek wordt uitgevoerd door een GZ-psycholoog of een orthopedagoog-generalist.